„Kiedy pomagamy innym, pomagamy sobie, ponieważ wszelkie dobro, które dajemy, zatacza koło i wraca do nas” Flora Edwards. Mówi się, że każde dobro ofiarowane drugiemu człowiekowi powraca. Równolegle wraca też karma. To za zło, które komuś wyrządziliśmy. Jakie doświadczenia mają Czytelnicy portalu www.1procentpodatku.ngo?
Ania N.: - Nie wiem, czy nazwać to karmą, ale czuję, że w jakiejś mierze to my sami przenosimy cechy naszego byłego partnera/partnerki na tego obecnego lub obecną, tj. zachowujemy się wobec osoby, z którą jesteśmy tak, jak wobec nas się wcześniej zachowywano. Nie jest to oczywiście żadna reguła. Na pewno nie występuje to zawsze i u wszystkich, ale sami troszkę wcielamy się w tę postać, dlatego lepiej się rozumie pewne zachowania dopiero po czasie. A karma wraca, czasem ze zdwojona mocą.
Renata I.: - W ostatnim związku byłam z człowiekiem, który mnie bardzo krzywdził. Do tego boleśnie oszukiwał. Podobnie tak jak robiła to jego była dziewczyna w stosunku do niego. Na koniec nawet sam z goryczą powiedział: „byłem dla ciebie twoją wersją Natalii" Ja natomiast dla niego byłam tak dobra i oddana, jak dla mnie mój poprzedni partner.
Weronika W.: - Zarówno dobro jak i karma za zło wraca. Czasem potrzeba czasu na jedno i drugie. Odnoszę wrażenie, że wiele razy nawet w ciągu dnia, kiedy zrobiłam dobry uczynek, nawet drobna sprawa, zyskałam z drugiej strony dobro. Znam przypadki osób, które zostały ukarane za swoje złe czyny. Myślę, że nie można jednak patrzyć na to w ten sposób: pomogę innym, to ktoś pomoże mnie w potrzebie, ale pomagać mimo wszystko bezinteresownie, bo to podnosi naszą samoocenę. Mamy poczucie, że jesteśmy potrzebni innym, że coś dobrego wnosimy w życie drugiego człowieka. Oczywiście uważajmy, żeby nas nie wykorzystywali, ale pomagajmy. I nie czekajmy na słowo „dziękuję”. W dzisiejszych czasach dobroć jest uważana za słabość, naiwność, mimo to warto.
Jacek B.: - Pamiętam wyjazd z dziewczyną. Było to latem, piękna pogoda. Ale brakowało dobrej atmosfery. Usiedliśmy na trawie, bo dziewczyna chciała być daleko od ludzi. Zaczęliśmy rozmawiać, ale szło drętwo. Myślałem, że to już może koniec naszego związku, bo było źle. A ja tak siedzę, patrzę przed siebie, namyślając nad miłymi słowami, a tu „uśmiecha” się do mnie czterolistna koniczynka. Wziąłem w rękę i podarowałem jej na szczęście. Wierzę w symbole i dobre myśli i czyny, że przyciągają dobre rzeczy.
Kasia P.: - Zawsze byłam dobra, zwłaszcza w stosunku do zwierząt, nigdy żadnego świadomie nie skrzywdziłam etc. Nie krzywdziłam nikogo, jak miałam z kimś jakiś problem, to mówiłam wprost, nie oszukiwałam, nie wyzyskiwałam. Dwa razy zmieniłam całe swoje życie, żeby pomóc komuś w tarapatach. Raz w sumie wyszłam na tym na zero, bo nic nie straciłam, znajomość się skończyła i trudno, ale nic też specjalnie nie zyskałam. Drugi raz straciłam wszystko. Dom, marzenia, pieniądze... Nigdy nie wróciło do mnie dobro, które dałam.
Wiesława T.: - Wydaje mi się, że zło i dobro powraca. Może czasem nie jest to jasno i bezpośrednio widoczne, ale jednak. Czytałam, że przyciągamy w życiu osoby i wydarzenia według naszych myśli. Jeśli mamy pozytywne nastawienie do ludzi i świata, to przyciągamy więcej pozytywnych osób i zdarzeń do swojego życia. Natomiast jeśli mamy przekonania typu: wszyscy oszukują, wszyscy zdradzają itp. to prawdopodobnie to się potwierdzi. Jak się nad tym zastanawiałam to wydaje mi się, że miałam wiele sytuacji w życiu, które by to potwierdzały.
Sebastian H.: - Kolega z klasy, który naśmiewał się z mojej koleżanki, że jest chora, teraz sam ma chorą córkę. Jesteśmy jak lustro. Wszystko, co dajemy, do nas wraca.
