Ogólnopolski Dzień Seniora obchodzony jest 14 listopada. W tym Dniu organizacje pozarządowe, stowarzyszenia oraz instytucje aktywizujące osoby starsze wspólne obchodzą święto seniorów. Celem Dnia jest promowanie aktywności osób w podeszłym wieku oraz dążenie do integracji młodszych grup społecznych z seniorami.
Według danych demograficznych do 2050 roku liczna osób powyżej 60 roku życia wzrośnie do prawie 2 mld. Od dłuższego czasu zauważalny jest demograficzny proces starzenia się społeczeństwa, a za kilkadziesiąt lat Polska będzie jednym najstarszych narodów w Europie. Od niedawna zmienia się na lepsze wizerunek seniora. Dziś starość przestaje oznaczać zniedołężnienie, a staje się kolejnym etapem życia, w którym osoby starsze mogą realizować swoje zamierzenia oraz rozwijać własne zainteresowania. Coraz częściej seniorzy poszukują nowych form aktywności i zaczynają uczęszczać do Klubów Seniora, Uniwersytetów III Wieku, do lokalnych stowarzyszeń lub pracują jako wolontariusze. Osoby starsze chcą zdobywać nową wiedzę i poszukiwać nowych metod rozwoju.
Jeszcze kilkanaście lat temu sądzono, że mózg osoby w wieku emerytalnym nie jest w stanie przyjąć dużej dawki nowej wiedzy. Jednak badania naukowe zaprzeczyły tej tezie i udowodniły, że w starszym wieku dominuje inteligencja skrystalizowana, która składa się z dotychczasowej wiedzy oraz doświadczeń. Warunkiem przyswajania nowych informacji jest także stała aktywność umysłowa. Badania naukowe, które zostały przeprowadzone na grupie starszych osób grających przez osiem tygodni w gry komputerowe przeznaczone do treningu pamięci, udowodniły, że po tym czasie szybkość ich umysłu cofnęła się o 25 lat w testach na przetwarzanie informacji i o 10 lat w testach pamięciowych. W niedalekiej przyszłości wraz z rozwojem medycyny, technologii oraz świadomości społecznej na temat starości, osoby po 60 roku życia umysłowo będą dorównywać czterdziestolatkom.
Jednak, aby osoby starsze mogły korzystać z własnych możliwości to muszą spotkać się z akceptacją społeczną. Niestety, zwłaszcza w krajach słabo rozwiniętych lub rozwijających się, gdzie pokolenie dzisiejszych 60-latków urodziło się i dorastało w warunkach wojny, niedożywienia, braku opieki zdrowotnej czy w złych warunkach mieszkaniowych, to wciąż nie ma możliwości rozwoju oraz częściej spotyka się z marginalizacją oraz krzywdzącymi stereotypami.
