Zespół z Kliniki Kardiochirurgii UCK w Gdańsku przeprowadził operację wycięcia tętniaka aorty wstępującej z małoinwazyjnego dostępu. To pierwszy tego typu zabieg w regionie. „Ten sposób przeprowadzenia zabiegu niesie ze sobą szereg korzyści dla pacjenta: szybszą rehabilitację, mniejsze dolegliwości bólowe oraz poprawę komfortu” – podkreślają specjaliści.

Tętniak aorty to schorzenie, które polega na poszerzeniu największej tętnicy w organizmie człowieka, czyli aorty. Częściej pojawia się u mężczyzn niż u kobiet, a ryzyko zachorowania wzrasta z wiekiem. Innymi czynnikami sprzyjającymi występowaniu tętniaków są m.in. palenie papierosów, zmiany miażdżycowe, nadciśnienie tętnicze, urazy i intensywny wysiłek fizyczny. Tętniaki aorty to niebezpieczna choroba, która często nie daje objawów, a pęknięcie tętniaka jest stanem zagrażającym życiu chorego. Zazwyczaj tętniaki wykrywane są przy okazji innych badań. W zaawansowanym stadium choroby kluczowe jest szybkie przeprowadzenie operacji.

Tętniaki aorty wstępującej, umiejscowione najwyżej w odcinku piersiowym aorty, wymagają leczenia kardiochirurgicznego polegającego na usunięciu zmienionego chorobowo odcinka aorty i wszczepieniu protezy naczyniowej (tzw. sztucznego odcinka aorty).

-  Klinika Kardiochirurgii UCK od kilku lat stosuje alternatywne dostępy operacyjne, tzw. dostępy małoinwazyjne, pozwalające na oszczędzeniu kości mostka. Ten sposób przeprowadzenia zabiegu niesie ze sobą szereg korzyści dla pacjenta: szybszą rehabilitację, mniejsze dolegliwości bólowe oraz poprawę komfortu, także blizny po operacji są znacznie mniejsze – podkreśla dr Wojciech Karolak z Kliniki Kardiochirurgii UCK w Gdańsku.

Obecnie większość operacji wymian lub napraw zastawek serca wykonywanych jest z dostępu RAT (z ang. right anterior thoracotomy – prawa przednia torakotomia), polegającym na dotarciu do serca przez zaledwie 5-6-centymetrowe, prostopadłe do mostka cięcie po prawej stronie klatki piersiowej.

 - U 49-letniego pacjenta, u którego wykryto tętniaka aorty wstępującej, zdecydowaliśmy się na małoinwazyjny zabieg kardiochirurgiczny. Tradycyjnie operacje tego rodzaju wykonywane są z dostępu sternotomii, czyli przecięcia mostka. My natomiast wycięliśmy tętniaka i wstawiliśmy protezę naczyniową, stosując wspomniany dostęp RAT – dodaje lek. Nikodem Ulatowski, również z Kliniki Kardiochirurgii UCK. – Jest to pierwszy tego typu zabieg w regionie. Pacjent po usunięciu tętniaka czuje się dobrze, a rokowania są pomyślne.

Przed planowaną operacją wykonuje się badanie obrazowe – tomografię komputerową, która dostarcza dokładnej informacji o anatomii pacjenta i pozwala zakwalifikować i zaplanować usunięcie tętniaka aorty z małoinwazyjnego dostępu.

Zabieg przeprowadził zespół specjalistów z kierowanej przez prof. Jana Andrzeja Rogowskiego Kliniki Kardiochirurgii UCK w składzie:

- lek. Nikodem Ulatowski (kardiochirurg),

- dr Wojciech Karolak (kardiochirurg),

- lek. Tomasz Lammek (anestezjolog),

- Wioletta Kajzer Karwat (Instrumentariuszka),

- Beata Śledzianowska (perfuzja),

- Ewelina Cackowska (pielęgniarka anestezjologiczna).

Od 1 lipca jest refundowanych kilka nowych leków stosowanych zarówno w szpitalnictwie, jak też dostępnych w aptece. Zmianie ulegnie też wysokość dopłat pacjentów do części preparatów. Podwyżki dotyczą m.in. leków przeciwzakrzepowych.

Zgodnie z ustawą o refundacji leków, co trzy miesiące Ministerstwo Zdrowia przedstawia zmiany w wykazach leków, które są finansowane ze środków publicznych. Od 1 lipca obowiązuje więc nowa lista. W aptece będzie dostępny m.in. lek Wakix (pitolisant) w leczeniu dorosłych chorujących na narkolepsję lub narkolepsję z katapleksją potwierdzoną badaniem polisomograficznym i wielokrotnym testem latencji snu w ośrodku medycyny snu. To pierwszy lek w refundacji dedykowany chorym na narkolepsję. Pitolisant poprawia jakość i wydłuża stan czuwania oraz zwiększa czujność w ciągu dnia.

Większa liczba pacjentów uzyskuje dostęp do długodziałających analogów insulin, w ramach grupy limitowej 14.3 - Hormony trzustki. Usunięte zostają zapisy dotyczące konieczności stosowania insulin NPH, występowania hipoglikemii oraz typu cukrzycy.

Dopasowano też kryterium wiekowe dla stosowania insuliny Levemir do zgodnego z Charakterystyką Produktu Leczniczego, czyli od 1 roku życia.

Nastąpiło też rozszerzenie wskazania refundacyjnego o populację pacjentów leczonych w ramach programu wsparcia in vitro. Osoby zakwalifikowane do programu leczenie niepłodności, zyskują dostęp do kilkunastu leków: Elonva, Fostimon, Bemfola, Puregon, Ovaleap, Mensinorm, Menopur, Gonal-f, Rekovelle, Gonapeptyl Daily, Ganirelix Gedeon Richter, Cetrotide, Orgalutran.

Ponadto pacjenci będą mieć do wyboru więcej tzw. polskich leków, czyli produktów wytworzonych w Polsce albo z substancji czynnej, która powstała w naszym kraju, do których dopłaca NFZ (10 lub 15 procent).

Wykaz G1 zawierający leki wytwarzane na terytorium RP rozszerzono o 133 leki zawierających 46 substancji czynnych lub ich połączeń umieszczonych w 38 grupach limitowych.

W sumie wykaz obejmuje już obejmuje prawie 116 substancji czynnych lub ich połączeń umieszczonych w 84 grupach limitowych. Są na nim leki antyhistaminowe, cytostatyczne, hipoglikemizujące, hipolipemizujące, hipotensyjne, przeciwarytmiczne, przeciwbakteryjne, przeciwgrzybicze, przeciwwirusowe, przeciwbólowe, przeciwdrgawkowe, przeciwpsychotyczne, przeciwreumatyczne, przeciwparkinsonowskie, przeciwzakrzepowe, stosowane w chorobach dróg oddechowych, stosowane w chorobach urologicznych, stosowane w chorobach układu pokarmowego.

Wykaz G2 zawierający leki wytwarzane na terytorium Polski z wykorzystaniem substancji czynnej wytwarzanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, rozszerzono o 10 prezentacji leku Gensulin. Lista obejmuje 12 substancji czynnych lub ich połączeń umieszczonych w 10 grupach limitowych. Są tam leki hipoglikemizujące, hipotensyjne, przeciwdrgawkowe, przeciwpsychotyczne, przeciwzakrzepowe, stosowane w chorobach dróg oddechowych.

Jak przy każdej zmianie listy leków refundowanych, zmianie ulegają także ceny niektórych preparatów oraz wysokość dopłat dla pacjenta. Dla 410 pozycji w obwieszczeniu spadnie dopłata pacjenta (od 0,01 zł do 198,04 zł). Największe obniżki dotyczą preparatów do leczenia niepłodności.

Dla 282 pozycji w obwieszczeniu wzrośnie dopłata pacjenta (od 0,01 zł do 456,63 zł). Największa zmiana ceny dla pacjenta – powyżej 100 zł - dotyczy wyciągów alergenowych roztoczy kurzu domowego (preparat Novo-Helisen Depot), 2 fiolki po 4,5 ml - wzrost o 456,63 zł oraz 1 fiolka po 4,5 ml – wzrost o 226,57 zł.

O 118 zł więcej będą też musieli zapłacić chorzy za lek Telexer 150 mg (dabigatranum etexilatum).

Jednocześnie podwyżki dopłat dla pacjenta dotyczą w dużej mierze właśnie leków przeciwzakrzepowych, zawierających substancje czynne rivaroxabanum i dabigatranum etexilatum.

Jeśli chodzi o rywaroksaban, zwiększy się dopłata do Xarelto w różnych dawkach, zaś w grupie leków zmiany odpłatności dotyczą produktów Daxanlo, Telexer i Pradaxa. Droższy będzie też fentanyl (Effentora) o 44,37 zł.

Refundacja szpitalna

W ramach programów lekowych będzie dostępnych kilka nowych cząsteczek lub nowych wskazań:

Lunsumio (mosunetuzumab) w programie B.12.FM do leczenia od III linii dorosłych chorych na chłoniaka grudkowego mosunetuzumabem w monoterapii, u których uprzednio zastosowano co najmniej dwie linie leczenia, w tym przeciwciało anty-CD20 i lek alkilujący.

Xofigo (dichlorek radu-223) w programie B.56 leczenia chorych na opornego na kastrację raka gruczołu krokowego z przerzutami (mCRPC), z objawowymi przerzutami do kości bez stwierdzonych przerzutów trzewnych, z progresją po uprzednim zastosowaniu, z powodu przerzutowego raka gruczołu krokowego,  hormonoterapii lekiem nowej generacji (nowe antyandrogeny lub octan abirateronu) i chemioterapii albo brak możliwości lub  medycznego uzasadnienia do ich zastosowania.

Poteligeo (mogamulizumab) w programie B.66 do leczenia od II linii dorosłych chorych na ziarniniaka grzybiastego lub zespół Sezary’ego mogamulizumabem w monoterapii, u których zastosowano wcześniej co najmniej jedną linię leczenia systemowego.

Hemlibra (emicizumab) - pierwszy, nieczynnikowy lek do podania podskórnego, stosownego w ramach profilaktyki krwawień u dzieci i młodzieży chorujących na ciężką hemofilią A, w ramach leczenia w programie B.15 (zapobieganie krwawieniom u dzieci z hemofilią A i B)

Produodopa (foslewodopa + foskarbidopa) w programie B.90 jako kolejna opcja terapeutyczna w leczeniu pacjentów z zaawansowaną chorobą Parkinsona. Lek w postaci roztworu do ciągłej infuzji podskórnej do podawania przez 24h na dobę – alternatywna technologia dla finansowanej obecnie lewodopy i karbidopy w postaci żelu dojelitowego podawanego przez przezskórną endoskopową gastrostomię.

Kimmtrak (tebentafusp) w programie B.163.FM leczenia tebentafuspem dorosłych chorych na przerzutowego lub nieresekcyjnego czerniaka błony naczyniowej oka z potwierdzoną obecnością antygenu leukocytarnego (HLA)-A*02:01. Tebentafusp, stosowany w leczeniu przerzutowego czerniaka gałki ocznej, znalazł się na wykazie TLI, czyli technologii lekowych o wysokim stopniu innowacyjności.

Evenity (romosozumab) w programie B.160 do leczenia pacjentek z ciężką postacią osteoporozy pomenopauzalnej.

Vyndaqel (tafamidis) - program B.162, do leczenia kardiomiopatii w przebiegu amyloidozy transtyretynowej (ATTR-CM) u dorosłych pacjentów. Tafamidis to selektywny stabilizator transtyretyny.

Camzyos (mawakamten) w programie B.162 leczenia objawowej (klasa II–III NYHA) kardiomiopatii przerostowej zawężającej (oHCM) u dorosłych pacjentów. Mawakamten to selektywny inhibitor miozyny sercowej, zmniejszający kurczliwość mięśnia sercowego.

Finansowany będzie też Cosentyx (sekukinumab) w ramach nowego programu B.161 leczenia chorych dorosłych z ropnym zapaleniem apokrynowych gruczołów potowych (HS) - postać umiarkowana i ciężka. Obecnie substancja jest już finansowana w kilku innych programach.

Kleszcze czają się już praktycznie wszędzie, a nawet krótka wizyta w ogrodzie może sprawić, że padniemy ofiarą pajęczaków. Na szczęście istnieją metody, które skutecznie odstraszają te pasożyty.

Preparat przeciwko kleszczom
Sezon na kleszcze w pełni, a to oznacza, że każde wyjście na łono natury wymaga od nas ostrożności. Pasożyty są nie tylko uciążliwe, ale przede wszystkim roznoszą wiele niebezpiecznych chorób.
Po powrocie do domu nie zawsze łatwo się zorientować, że zostaliśmy zaatakowani. Ich obecność na ciele jest praktycznie niewyczuwalna, dlatego zawsze należy dokładnie sprawdzać skórę.
Przed kleszczami można się też chronić na wiele sposobów. Warto wybierać jasną odzież, ponieważ na takim materialne znacznie łatwiej je dostrzec. Ponadto niektóre zapachy skutecznie zniechęcają pasożyty do ataku.
Pajęczaki nie znoszą woni olejku eukaliptusowego, cytrynowego, miętowego, lawendowego. Odstrasza je także cedr, tymianek, geranium oraz zapach drzewa herbacianego.
By przygotować naturalny repelent, wystarczy wlać wodę do butelki ze spryskiwaczem i dodać kilka kropli olejku. Taką mieszankę możemy rozpylać na ubrania i skórę, zabiegi jednak trzeba w miarę często powtarzać.

Ziołowa ochrona
Na kleszcze istnieje jeszcze jeden sposób, jest bardzo stary i nieco zapomniany. Skuteczny w walce z pasożytami okazuje się także czystek. Niepozorna roślina odstraszy także innych krwiopijców - komary.
Czystek znany jest ze swoich właściwości przeciwzapalnych i sprawdza się w przypadku problemów z układem oddechowym, przeziębieniu i grypie. Przeciwko kleszczom można go stosować zarówno wewnętrznie, jak i zewnętrznie.
Pierwszą opcją jest picie naparu. Wystarczy filiżanka dziennie, najlepiej przygotowana z suszu. Co więcej, mikstura nie tylko zapobiegnie atakom pajęczaków, ale także wspomoże leczenie boreliozy.
Z naparu można także przygotować sprej. Mieszankę wystarczy wlać do butelki z atomizerem i postępować jak w przypadku preparatów na bazie olejów. Sposób nie tylko skuteczny, ale także naturalny i bezpieczny.